Vit vóru svínaheldig at møta tær. Sama helst onnur, tú vart saman við. Útróðrarmenninir, arbeiðarafelagið, bacalaosjakkið, bátsfelagarnir, kammeratarnir, familjan, samfelagið.
Stutt fyri jól komu tungu boðini, at Jákup var farin í annað ljós. Tó tað, ikki kom óvæntað, varð tað ein skelkur, sum tað altíð er tá hann við líggjanum kemur framvið.
Sjálvur kom eg at kenna